مهدیا

​«یا خَیرَ الوارِثیِن»

آیا خدا ارث می برد؟! و اگر ارث می برد، از چه و از کجا و از که ارث می برد؟!

خیرالوارثین اشاره ی مستقیم دارد به مالکیت در دنیای امروز.

اینکه ما چقدر مالک چیزهایی که در اختیارمان هست، هستیم؟ آیا واقعا مالک هستیم یا یک موهبتی فعلا در اختیار ما قرار داده شده؟

«یا خَیرَ الوارِثیِن»

حضرت امام (ره) در جایی می فرمایند بزرگترین اشکالات اخلاقی بشریت وقتی شکل می گیرد که همه خودشان را مالک می دانند.

وارث یعنی هرکس هرچه دارد، از آن  خداست و بعد از مدتی می گذارد و می رود.

خیرالوارثین یعنی تو بهترین و بالاترین و کامل ترین ارث برندگان هستی.

یعنی اینکه خدایا ما اعتقاد داریم همه ی اموال و دارایی هایی که در دنیا هست، چه آن هایی که جسم دارد و چه آن هایی که اعتباری است [مقام و مسئولیت و شأن و احترام] همه متعلق به توست و موقتا در اختیار بشر گذاشته شده است.

در آخرین قسمت های عرفان، خودشناسی و خداشناسی شخص می رسد به این نقطه که من مستأجرم و هیچ چیز این دنیا مال من نیست.

«یا خَیرَ الوارِثیِن»

شاید  نکته زیبای خیر الوارثین این است که  وقتی از این دنیا رفتیم و از حساب رسی رد شدیم، خداوندِ خیر الوارثین همه چیز را با بهره و سودش با حساب و کتاب آخرت به اجناس آخرتی تبدیل می کند و همه را بر می گرداند.

و خداوند مالک هستی و مالک همه هست و نیست مان است و هرآنچه داریم همه از لطف اوست که به ما می رسد و باید مفهوم شکر و سپاس رو برای مان تبیین شود? و همیشه در برابر هر لطفی که خداوند بهمون می‌کنه سپاسگزار باشیم…❤️ممکنه این لطف از سوی پدر و مادر یا اطرافیانمان باشه…? اما سرمنشا حتما خداست?

??????

روزی جوانی از پدرش پرسید معنی حمد چیست؟ پدرش گفت: پسرم، گمان کن در شهر می‌روی و سلطان تو را می‌بیند

و سلطان بدون این‌که به او چیزی ببخشی، وزیر را صدا کرده و به تو کیسه‌ای طلا می‌بخشد. آیا تو از وزیر تشکر می‌کنی یا سلطان؟؟

پسر گفت: از سلطان. پدر گفت: معنی شکر هم این‌ است که بدانی هر نعمتی که وجود دارد از سلطان (خدا) است. 

اگر کسی به تو نیکی می‌کند او وزیر است و این نیکی به امر خدا است. 

پس او لایق همه حمدها است.

به فرموده استاد جوادی آملی که می فرمایند هر آنچه به ما می رسد از خداوند است فلذا اگر نعمتی از بنده ای به شما رسید نگوییده که آورده بگویید که داده است.

به فرض مثال اگر تحفه ای را فرزندهمسایه تان برایتان آورد برایتان آورنده مهم نیست مهم همسایه است که آن تحفه را برای شما فرستاده و اگر در داده ها نگاه مان اینگونه باشد امید و توکل مان روز به روز روز افزون می شود چرا که دیگر فکر نمی کنیم همسر یا پدر هستند که نعمتها را برای ما فراهم می کنند و آنها را واسطه فیض الهی می بینیم و چقدر با این نگاه غم و غصه هایمان را باد خواهد برد و این است راز نشاط معنوی علمای ربانی….

چرا که آنها خود را همه کاره ندانسته و خود را در این دنیای فانی مستاجر و مسافری می دانند که عنقریب زمان کوچش فراهم شده و از این دنیا رحلت خواهد کرد …

چرا خداوند خیر الوارثینی است که همه نعمتها را به ما عطا کرده است.

~~~~~✦?✦?✦~~~~~