مهدیا

سلام به همه عزیزان

دیروز اول تیر ماه سال 99خورشید که گرفت به فکر فرو رفتم.گفتم خورشید نمیدونم چرا خورشید مرا به یاد امامم خورشید پشت ابرمانده می اندازد.?

برای ساعاتی که خورشید گرفت جداول زیادی در کانالها و گروههای مختلف در پیام رسانها رد و بدل شد برای خواندن نماز آیات و اینکه چه مقدار زمانی این خورشید گرفتگی به طول می انجامد و چه زمانی مجددا از نور پر فیض خورشید بهره مند می شویم و حال آنکه هزار و اندی سال است که خورشید فروزان مان در پشت ابرهای غیبت پنهان است و دستهای مان روی دست مانده و هیچ کاری از دستانمان ساخته نیست و از طرفی اصلا در پی آن نیستیم که چقدر طول می کشد و چقدر طولانی شده و چه زمانی این ابرهای تیره و تار غیبت بار سفر می بندند و ما می توانیم مستقیما از نور پر فروزش بهره مند شویم کاش می دانستم زمان ظهورتان را تا بفهمم در زمان طلوع مجددتان چون گیاه به دور از نور مانده چشم انتظارم یا چون دانه ی میوه در خاک مانده و منتظر شکفتن مجدد

و چه زیبا گفت شهید حججی  وقتی به او گفتند بگذار در رکاب امام زمانت شهید شوی و او در جواب گفت می خواهم دوبار شهید شوم یکبار قبل از ظهور و یکباردر زمان ظهور. و الگوی شهید حججی و جمیع شهدا به گمانم حبیب بن مظاهر باشدکه فدایی امام زمانش بود.

نکته دیگر در مورد تشابه خورشید گرفتگی و غیبت مولایمان روحی لتراب مقدمه الفدا این است که همانطور که خورشید را در زمان خورشید گرفتگی باید با چشم مسلح دید چشمان ما نیز باید در زمان غیبت آن امام همام مسلح به سلاح تقوی باشد تا بتوانیم جلوه ماه گونه حضرتش را زیارت نموده  و بهره اتم و اکمل را ببریم. اللهم ارنی الطلعه الرشیده

دیگه بیش از این چیزی به ذهنم نرسید

خودتون و همه ی عزیزانتون رو به خدای مهربانیها می سپارم.