شعر عاشورایی
زمزمه ی شب جمعه ی خوبان باشه
روز ازل که قصه ی عشق تو پا گرفت
دل خونشد و بهانه ی کرببلا گرفت
نان حلال و شیر پر از اشک مادرم
این گونه بود در دلم این عشق جا گرفت
یک قطره اشک موجب دریای رحمت است
وقتی که دل ز ماتم خون خدا گرفت
اعجاز میکند به خدا ذکر یا حسین
هر جا که عاشق تو به یادت نوا گرفت
«باز این چه شورش است که در خلق عالم است»
نزدیک شد محرم و باید عزا گرفت
با اذن مادر تو سیه پوش می شوم
این مهر مادری است که دست مرا گرفت
یاد تمام پیر غلامان به خیر باد
این روضه ها به همت آنان بقا گرفت
شد موسفید هر که در خانه ی شما
امضای نوکری ز شه لافتی گرفت
سر میزند به رسم وفا شاه تشنه لب
هر جا که رنگ روضه واشک و بکا گرفت
پروانه های گلشن هیئت ملائکند
وقتی ز شمع یاد شهیدان صفا گرفت
ای لاله ی خزان شده از زخم تیغ ها
باید سراغ آن سر و تن را جدا گرفت
پشت زمین ز پیکر بر خاک تو شکست
قلب زمان از آن سر بر نیزه ها گرفت
?شاعر:
سعید_نسیمی
╭════•?•════
╰════•?•════╯