مهدیا

عرض سلام و ارادت خدمت همراهان همیشگی??

برنامه عصر جدید رو که بعضی وقتها یک قطعه هایی از اون و می بینم من و به فکر فرو برد آخه وقتی می بینم که افراد برای دیده شدن خودشون رو به آب و آتیش می زنند پیش خودم میگم چطور در جامعه مون نتونستیم بسترهایی رو از جهت فرهنگی اجتماعی فراهم کنیم که افراد بتونند به نحو صحیح دیده بشند بعضی از اعمالی که برای دیده شدن انجام میدن شاید نشه گفت لغوه نمیدونم چه اسمی میشه روی این جور کارها گذوشت آدم غبطه می خوره که به خاطر فراهم نبودن بستر برای امور معنوی که به درد دین و دنیای ما بخوره رو کردیم به این جور کارها.

توصیه دوستانه: از امروز دغدغه مون این باشه یه عصر جدید فرهنگی دست و پا کنیم. که در اون معنویات و ارزشها ملاک باشه نه سلیقه افراد مختلف

یکی از بچه های فامیل مون که 6سالشه  اکثر اوقات که اون و می بینم حرکات نمایشی انجام میده برای دیده شدن.یعنی اینقدر الگوی سالم معرفی نکردیم که دختر بچه ها برای دیده شدن الگوی شان دختران نینجاست.کاش الگوهای بهتری داشتن.ولی افسوس………

انگار در جامعه ی ما این دو امر یا نیست یا اگه خوش بینانه بگیم کم رنگه و اون دو امر:

1.دیده شدن.2.تشویق

که اکثر اوقات یا دیده نمیشیم یا اگه دیده بشیم به جای تشویق مورد نقد قرار می گیریم.اونم نقدهای سوزنده نه نقدهای سازنده.( آخه نقدهای سازنده باعث رشد و پیشرفته.ونقدهای سوزنده موجب تخریب شخصیت و یأس و نومیدی میشه.) از طرفی وقتی می بینم شرکت کنندگان چقدر نظر داوران براشون مهمه و حتی برخی از اونها اگه نظر منفی داوران را دریافت کنن فکر می کنند کارشون رو درست انجام ندادن.  آرزو می کنم ای کاش همه ی ما انسانها یا حداقل مسلمونا درست مثل این شرکت کنندگان هنگام انجام هر کاری چشم مون به نگاه و نظر خدا بود و منتظر چراغ سفید خداوند بودیم به یاد کلام حضرت یوسف افتادم( ء ارباب متفرقون ام الله الواحد القهار)

   همه تون و همه عزیزان تون رو به خدای مهربونیها می سپارم.