مهدیا

​?سلام?:

????

دو شتر فربه را از یمن برای پیامبر اکرم (ص) هدیه آوردند.

آن حضرت به اصحاب خود فرمودند: آیا در بین شما کسی هست که در پیش چشم همه ما، دو رکعت نماز با تمام اجزا و خشوعِ تمام بجای آورد و ذره‌ای به دنیا و امور مادی نیندیشد، تا من یکی از شترها را به او هدیه بدهم؟ 

همه سکوت کردند و از میان اصحاب، فقط علی‌ابن‌ابی‌طالب (ع) حاضر شدند تا چنین نمازی را به جای آورند.

جبرئیل نازل شد و عرض کرد : ای محمد، خدا بر تو سلام می‌کند و امر می‌کند یکی از دو شتر را به علی (ع) عطا کن. 

پیامبر (ص) فرمودند: ای جبرییل شرط آن بود که به امور دنیوی فکر نکند ولی علی (ع) در تشهد، در این اندیشه بود که کدام شتر را دریافت کند.

پیک وحی فرمودند: علی در این اندیشه بود که فربه‌تر و بزرگ‌تر را بگیرد و نحر کند و برای وجه‌الله به مستمندان گوشتش را صدقه دهد. و این اندیشه الهی بود نه مادی و دنیوی. 

نبی خدا گریستند و علی را به آغوش کشیده و هر دو شتر را به حضرت علی (ع) بخشیدند. آن حضرت نیز هر دو شتر را سر بریده و همه آن را به مستمندان شهر صدقه دادند.

​✨﷽✨

?مهمان امام حسین (علیه السلام) :

شیخ رجبعلی خیاط می فرمود :

در روزهای اوایل هیئت ، مایل بودم تمام کارهای مجلس را خودم انجام دهم، خودم مداحی می کردم، چای می دادم و اغلب کارهای دیگر. شبی مشغول دادن چای به عزاداران بودم که دیدم جوانی که اصلا ظاهر مناسبی نداشت وارد مجلس شد و گوشه ای نشست ، یقه اش باز بود و گردنبند به گردنش ، وضع لباسش هم خیلی نامناسب بود، به همه چای تعارف کردم تا رسیدم به جوان، چشمم به پایش افتاد دیدم جورابی نازک شبیه جوراب های زنانه به پا دارد. غیظ کردم و با عصبانیت سینی چای را مقابلش گرفتم، یکی از استکان ها برگشت و چای روی پایم ریخت و سوخت. از این سوختگی زخمی در پایم بوجود آمد که خیلی طول کشید تا خوب شود، برای خودم هم این سوال پیش آمده بود که چرا زخم پایم خوب نمی شود. شبی به من گفتند: شیخ! آن جوانی که با عصبانیت چای به او تعارف کردی ، هر چه بود مهمان حسین علیه السلام بود ، نباید چنین رفتاری را با او مرتکب میشدی.

?کشکول کشمیری ، صفحه ۱۲۳

✍با مردی که در حال عبور بود برخورد کردم.

- اووه! معذرت میخوام.

 من هم معذرت میخوام. دقت نکردم. 

ما خیلی مؤدب بودیم، من و این غریبه خداحافظی کردیم و به راهمان ادامه دادیم.

«اما در خانه با آنهایی که دوستشان داریم چطور رفتار می کنیم؟»

کمی بعد همانروز، در حال پختن شام بودم. 

دخترم خیلی آرام کنارم ایستاده بود. همینکه برگشتم به او خوردم و تقریبا انداختمش. با اخم گفتم: اَه ! ازسرراه برو کنار.قلب کوچکش شکست و رفت و من نفهمیدم که چقدر تند با او حرف زدم.

وقتی توی رختخوابم بیدار بودم به یاد برخوردم با آن غریبه افتادم و صدایی در درونم گفت: وقتی با یک غریبه برخورد میکنی، سعی میکنی مهربان باشی و آداب معمول را رعایت میکنی. 

اما با بچه ای که دوستش داری به این شکل رفتار میکنی.

در این لحظه قلب شکسته او را احساس کردم. آرام رفتم و کنار تختش زانو زدم.بیدار شو کوچولو، بیدار شو. دخترم واقعاً از رفتاری که امروز داشتم متاسفم. نمی بایست اونطور سرت داد می کشیدم.

آیا میدانید که اگر فردا بمیرید شرکتی که در آن کار میکنید به آسانی در ظرف یک روز برای شما جانشینی می آورد؟

اما خانواده ای که به جا میگذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد کرد.

به این فکر کنید که ما انرژی، فکر و وقتمان را صرف کارمیکنیم و حتی نصف آن میزان را برای خانواده مان صرف نمیکنیم!

چه سرمایه گذاری ناعاقلانه ای! اینطور فکر نمی کنید؟

پس لطفا مهربانتر باشیم?

‎‌‌

​?سلام?:

داستانک

یک روز وقتی کارمندان به اداره رسیدند، 

اطلاعیه بزرگی را در تابلو اعلانات دیدند که 

روی آن نوشته شده بود:

دیروز فردی که مانع پیشرفت شما در این اداره بود درگذشت!  شما را به شرکت در مراسم تشییع جنازه که ساعت ۱۰ صبح در سالن اجتماعات برگزار می شود دعوت می کنیم!

در ابتدا، همه از دریافت خبر مرگ یکی از همکارانشان ناراحت می شدند اما پس از مدتی ، کنجکاو می شدند که بدانند کسی که مانع پیشرفت آن ها در اداره می شده که بوده است.

این کنجکاوی ، تقریباً تمام کارمندان را ساعت ۱۰ به سالن اجتماعات کشاند.رفته رفته که جمعیت زیاد می شد هیجان هم  بالا رفت. همه پیش خود فکر می کردند:این فرد چه کسی بود که مانع پیشرفت ما در اداره بود؟به هرحال خوب شد که مرد!

کارمندان در صفی قرار گرفتند و یکی یکی از نزدیک تابوت رفتند و وقتی به درون تابوت نگاه می کردند ناگهان خشکششان می زد و زبانشان بند می آمد.

آینه ایی درون تابوت قرار داده شده بود و هر کس به درون تابوت نگاه می کرد، تصویر خود را می دید. نوشته ای نیز بدین مضمون در کنار آینه بود:

(تنها یک نفر وجود دارد که می تواند مانع رشد شما شود و او هم کسی نیست جز خود شما. شما تنها کسی هستید که می توانید زندگی تان را متحول کنید.شما تنها کسی هستید که می توانید بر روی شادی ها، تصورات و وموفقیت هایتان اثر گذار باشید.شما تنها کسی هستید که می توانید به خودتان کمک کنید)

زندگی شما وقتی که رئیستان، دوستانتان، والدینتان، شریک زندگی تان یا محل کارتا تغییر می کند، دستخوش تغییر نمی شود.

زندگی شما تنها فقط وقتی تغییر می کند که شما تغییر کنید، باورهای محدود کننده خود را کنار بگذاریدو باور کنید که شما تنها کسی هستید که مسوول زندگی خودتان می باشید.

مهم ترین رابطه ای که در زندگی می توانید داشته باشید، رابطه با خودتان است.

خودتان امتحان کنید. مواظب خودتان باشید. از مشکلات، غیر ممکن و چیزهای از دست داده نهراسید. خودتان و واقعیت های زندگی خودتان را بسازید.

دنیا مثل آینه است

​?سلام?:

داستانک

✍مرد بيابان نشينى حضور امام حسين عليه السلام شرفياب شد. پس از عرض سلام، اظهار حاجت كرد … در اين موقع امام حسين عليه السلام فرمود: اكنون حاجتت چيست؟ اعرابى حاجتش را روى زمين نوشت. امام حسين عليه السلام فرمود:

پدرم، على عليه السلام فرمود: ارزش آدمى در خور چيزى است كه از آن به خوبى بهره ‏ور میشود. و از جدّم، حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله، شنيدم كه می‏فرمود: كار شايسته و بخشش براى كسى انجام دادن بايد در حدّ معرفت و شناخت او باشد.

اينك سه سؤال از تو مىیكنم، اگر يكى از آنها را به خوبى پاسخ دادى يك ثلث از آنچه در حال حاضر در اختيار دارم به تو میدهم، و اگر به دو پرسش پاسخ دادى دو سوم از آنچه را در اختيار دارم به تو میدهم و اگر هر سه سؤال را به خوبى پاسخ دادى تمام آنچه را در اختيار دارم- كه همانا كيسه‏اى سر به مهر شده است كه از عراق برايم فرستاده ‏اند- به تو خواهم بخشيد. مرد اعرابى گفت: سؤال فرما. آنگاه «لا حول و لا قوّة بالله» گفت.

امام حسين عليه السلام از وى پرسيد: بهترين كارها چيست؟

اعرابى گفت: ايمان به خدا.

سؤال دوم: نجات بنده از هلاكت چيست؟ در پاسخ گفت: اطمينان و اعتماد به خدا.

سؤال سوم: چه چيز براى مردان زينت است؟ در پاسخ گفت: دانش همراه با بردبارى.

امام عليه السلام فرمود: اگر خطائى در آن واقع شد و به آن نرسيد؟ در پاسخ گفت: ثروت توأم با بخشش. فرمود: اگر در اين هم به خطا برخورد كرد و به آن دست نيافت؟ به عرض رسانيد: بينوائى همراه با شكيبائى.

فرمود: اين را نداشته باشد و به خطا برود؟ معروض داشت: سزاوار است بر چنين شخصى صاعقه‏اى از آسمان فرود بيايد و او را بسوزاند!

امام حسين عليه السلام از پاسخ او خنديد و همه كيسه سر به مهر شده را به او مرحمت فرمود.

?جامع الاخبار صفحه ۱۳۷

‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌